Het lijkt wel of het nooit goed genoeg is. Het kan altijd meer, beter, of juist niet. Ik doe er met een aantal punten ook in mee.

De herfst en winter zijn niet mijn favoriete jaargetijden. Het is te nat, te koud, te vroeg donker, te grauw. Wanneer het zonnetje schijnt, klaag ik minder. Maar ik word er soms wel “naar” van wanneer het grauwig is. Dan heb ik bijv. minder zin om de deur uit te gaan.
In het verkeer heb ik ook niet altijd geduld. Ik houd van snel optrekken. Maar dat geldt niet voor iedereen. Sommigen geven zo weinig gas, dat ik het idee heb dat ze eerder achteruit rollen dan weg komen. Trap toch die gaspedaal in! Of op de snelweg… Sommigen blijven maar op de 3e baan rijden, terwijl de 2e of zelfs de 1e baan vrij is. Verleidelijk om rechts er voorbij te rijden.

Op social media zie je ook dat mensen behoorlijk kunnen klagen. Maar helaas blijft het niet alleen bij klagen. Sommigen gunnen een ander helemal niks. Andere meningen worden vaak ook niet getolereerd. En wat kunnen mensen dan tekeer gaan. Fatsoen is ver te zoeken. Zo ook met inlevingsvermogen. Toch jammer dat de maatschappij zo hard en ook asociaal kan zijn.

Neem nou de vluchtelingen. Deze mensen hebben hun thuis en familie achter moeten laten. Velen komen uit een onveilig land waar oorlog is. Ze kunnen zichzelf niet zijn. Er zullen vast ook wat mensen zijn die wel een veilige plek hebben, maar die een betere toekomst willen. Voor hen is de noodzaak minder groot. Maar wat een verwensingen er van de Nederlanders komen (niet alleen van de autochtone, blanke Nederlanders). Té bizar! Op zich toch begrijpelijk dat mensen op zoek zijn naar beter en meer geluk? Deden de Nederlanders dat na WOII ook niet?
Dat er meer verwacht wordt door groepen vluchtelingen van de Europese landen, naar mijn idee is dat ook niet fair. Er zijn velen die wachten op een woning, of geen baan kunnen krijgen. Maar er is niks mis mee om anderen ook meer te gunnen.

We hebben het hier in Nederland echt wel goed. Helaas zijn er wel huishoudens die het écht niet breed hebben. En, wat ik zo lees, zijn er jammer genoeg ook huishoudens die tussen wal en schip zitten. Maar in Nederland zijn veel dingen toch goed geregeld. De zorg is goed, er zijn verschillende uitkeringen voor verschillende situaties. Er zijn verschillende instanties en organisaties die je kunnen helpen.
Stel je voor dat het er níet was… Hoe slecht zou je het dán hebben? Dat er op verkeerde zaken wordt bezuinigd, dat is niet te begrijpen. Daar zijn een hoop mensen niet bij gebaat.

Op dit moment ben ik op zoek naar een leuke, passende baan. Er zijn uitdagende vacatures waar ik op heb gesolliciteerd. Helaas voldoe ik vaak niet voldoende naar hun wensen. Ik heb wel een afgeronde HBO-opleiding. Maar dan niet de goede. Ik krijg dus een WW-uitkering. Hoe fijn is dat! We kunnen onze vaste lasten betalen. Wel moeten we beter en meer letten op wat we uitgeven. Maar je zal het maar niet hebben… Dan wordt het toch een stuk lastiger om rond te komen, als dat überhaupt wel gaat lukken.

Blij zijn met wat je hebt, dat kan geen kwaad! En een ander iets gunnen, ook niet!