Count your blessings

0af68359700d52b15680cb2ef90991d2

Het is alweer bijna zover… Het afgelopen jaar wordt bijna afgesloten, het nieuwe jaar gaat bijna van start. Ik neem dan ook tijd om terug te blikken op het afgelopen jaar. Maar vooral ben ik nu ook nieuwsgierig naar wat er komen gaat. 

Terugblik om trots op te zijn – Het plaatje hierboven: de goede dingen in het leven! Zo’n jaar gaat altijd erg snel, vind ik zelf. Nu helemaal: m’n eerste jaar als moeder. En voor het eerst in-between-jobs (vind ik grappig klinken. Klinkt beter dan: zonder baan).

Trots ben ik zeker als het gaat om m’n zoontje. Max is zo’n leuk en vrolijk ventje. Ik word al helemaal blij als ik ‘m zie spelen, lachen, eten, hoor kletsen. Ook ben ik dan trots op en blij met m’n vriend. Wat is hij leuk met Max. En wat een steun is hij. We zijn een team. Heus gaat het niet altijd vlekkenloos, maar dat is nergens zo. We hebben het wel goed met z’n drietjes.

En dan de ommekeer in m’n werkleven… Spannend om ergens nieuw op in te gaan. Maar het is leuk om een nieuwe weg in te gaan. Ik ben ook geen uitzondering. Velen zullen wel eens op het punt staan een nieuw pad te bewandelen. Het is aan jezelf om er wat van te maken.

Trots ben ik ook op de familie en vrienden om me heen. Hoe fijn is het dat je leuke, maar ook minder leuke, momenten met elkaar kan delen. De kerstdagen heerlijk bij je familie zijn en genieten van de gezelligheid. Iets wat niet altijd voor iedereen vanzelfsprekend is.

Count your blessings… iets waar ik eerder ook al over schreef. Ik kan dan beter gewoon blij zijn met de clichés zoals goede gezondheid, de mensen die me dierbaar zijn. De materiële dingen zijn toch minder belangrijk.

2016 – Wat gaat het nieuwe jaar ons dan brengen? Ik hoop op veel leuke, gezellige momenten met de mensen om wie ik geef. Dat het in goede gezondheid gebeurt. Nieuwe ontwikkelingen met Max natuurlijk; lopen, écht praten, ondeugende streken. Dat betekent voor ons als ouders ook nieuwe ervaringen. Zal vast niet altijd gaan zoals gedacht.

Natuurlijk een nieuwe baan, waar ik voldoening uit kan halen. Het zorgt er ook voor dat ik nieuwe mensen ga leren kennen. Ook erg leuk!

Vrijwilligerswerk… Ik heb m’n trainingen gehad. Nu hoop ik in het nieuwe jaar een maatje te kunnen zijn van iemand. Kan ik wat gaan betekenen voor iemand. Tenslotte is het ook goed om je bezig te houden met je medemens.

Waar kijk jij met een goed gevoel op terug? En waar kijk je naar uit voor het nieuwe jaar? 

 

“Rare” gewoontes

Ik denk dat iedereen er wel een aantal heeft… Rare gewoontes. Soms slaat het nergens op, maar telkens doe je het opnieuw. Een ander zou er niet eens over nadenken. Is het ook echt raar? 

Netjes – Ik kan supernetjes schrijven. Ik heb een echte juffenhandschrift waar ik zelf toch wel trots op ben. Ook mijn blokschrift ziet er prima uit. Ik heb veel complimenten over mijn handschrift gekregen. Zelf vind ik ook dat ik netjes schrijf. Klinkt wat arrogant, maar het is toch wel zo. Het netjes kunnen schrijven heb ik geërfd van mijn moeder.

Overdreven netjes en geordend – Wanneer ik soms iets op papier zet, vinden anderen het erg netjes. Maar zelf ben ik niet tevreden en vind ik juist dat het slordig is. Wat is dan het probleem, vraag je je misschien wel af. Mijn tik is, dat wanneer ik het niet netjes vind, dat ik het dan opnieuw moet schrijven. Voor iets belangrijks is dat nog wel begrijpelijk. Helaas heb ik dat ook met “onzinnige” dingen, zoals boodschappenlijstjes. Té idioot eigenlijk, maar ik doe het telkens weer.

 

20151216_120735

Ik begon met het linkerlijstje. Omdat ik ook nog andere boodschapjes wilde halen, wilde ik er een kolom naast maken. Toen kwam lijstje 2, in het midden. De streep die ik gezet had, beviel niet. En toen kwam lijstje 3. Dat zag er goed uit. Maar ik besloot iets anders te maken, dus de linkerkolom had ik niet nodig. Uiteindelijk ging ik de deur uit met een ander boodschappenlijstje.

Het gekke is dat ik dat al kan hebben bij het schrijven van het eerste woord…

20151217_091543

Hier was ik al niet tevreden over.

En nog een paar… – Ik denk dat dit wel de gekste tik is die ik heb. Al kan ik er nog wel een aantal noemen. Ik vind het mooi staan (om te zien) dat onze spaarrekening alleen hele euro’s heeft een geen centen. Het liefst ook afgerond op honderdtallen. Als het nodig is, maar het mag ook op vijftig afgerond worden. Van m’n tosti eet ik eerst de hoeken.

Ach… Zo hebben we allemaal toch wat?! Nobody’s perfect!

Weird-Habits-Whats-Yours

Wat zijn jouw “rare” gewoontes? Durf je ze te benoemen, of houd je ze voor jezelf? 

 

Kijk naar jezelf!

6a2e38613cadedbc9f4db4f298e20c81

De tekst in het bovenstaande plaatje is waarschijnlijk iets wat je tegen iemand zou zeggen. Ik denk dat iedereen wel een persoon kent, tegen wie hij/zij dit zou kunnen zeggen. Maar zeg je dit ook wel eens tegen jezelf? 

Natuurlijk zul je wel een aantal positieve punten van jezelf weten. En misschien benoem je die ook wel. Ik betrap mezelf er wel op (en zie het ook wel bij anderen) dat ik liever niet te veel hardop kijk naar de positieve kenmerken/vaardigheden. Ik vind het dan al snel zo arrogant. Terwijl die zelfverzekerdheid gewoon prima is.

Positief zijn over jezelf moet ook bijvoorbeeld bij het solliciteren. Maar ik vind het gemakkelijker te kijken naar wat mij minder goed lukt. Ik ben ook bezig geweest met bewust na te denken over mezelf  (zodat ik weet welke nieuwe richting ik op wil). Dan kijk ik ook naar mijn goede punten. Soms lijkt het er alleen op dat je meer van jezelf vraagt. Wat je al hebt en kan lijkt dan niet genoeg.

Op de school waar ik heb gewerkt wordt bij het afscheid van groep 8 ook bewust tegen de kinderen gezegd: “Je mag zijn wie je bent. Je bent goed genoeg zoals je bent!” Mooi toch!

En gek genoeg zou je dit makkelijk zeggen tegen een ander. Terwijl je voor jezelf strenger bent en de lat heel (soms ook te veel) hoog legt.

Ben jij je goed bewust van je eigen kwaliteiten? En gun je jezelf af en toe ook een eigen schouderklopje? Of vind je dat het altijd beter een meer moet? 

 

Kerstsfeer

20151212_201301

De kerstboom staat weer. Dit jaar alleen maar plastic ballen, zodat geen ongelukjes kunnen gebeuren. Ook sneuvelt er niks. Wanneer Max met z’n grijpgrage er aan zit, kan het geen kwaad.

Tijd voor jezelf – noodzaak of niet nodig?

Wanneer je jong bent en je bijvoorbeeld nog op de middelbare school zit, denk je het hartstikke druk te hebben. Ik kijk er dan lachend op terug. Met een terugblik van “als ik later groot ben…” kan ik zeggen dat het nog veel drukker is met meer verantwoordelijkheden. Dat kun je vast niet ontkennen. 

2068ef06e121c50b6f1b186770caf1af

Het is maar goed ook dat je niet in de toekomst kan kijken. Het komt zoals het komt. Maar met een baan, relatie, eigen huishouden en m’n vaste lasten, heb ik gemerkt dat je vrije tijd kostbaar is. En nu met ons zoontje erbij zijn mijn prioriteiten wel veranderd.

De tijd om spontaan iets leuks te gaan doen, die tijd is heel schaars. Maar ik vind het wel belangrijk om zo af en toe even tijd voor mezelf vrij te maken en met vriendinnen af te spreken. Dan ligt de focus even bij mezelf. Gezellig bijkletsen over wat me bezig houdt. Natuurlijk gaat het ook over opvoeden e.d. En wanneer ik dan thuis ben, ben ik er ook helemaal weer voor m’n gezin.

Soms vind ik dat ik te weinig tijd heb voor mezelf. Zeker in de periode dat Max vaak wakker werd ’s avonds. Maar aan de andere kant wil ik ook niet te veel van Max missen. Een dag met Max gaat zo snel voorbij. Wanneer hij in z’n bedje ligt, vind ik dat toch weer jammer… De dag is om. Ik kan heel blij worden van het feit dat hij heerlijk aan het spelen is. Of dat we lekker knuffelen samen een gezellig kletsen.

Heel af en toe hebben m’n vriend en ik een avondje zonder Max. Dan hebben we een gezellig avondje met vrienden en is Max uit logeren. Ik heb dan geen moeite om hem achter te laten. Hij komt toch weer thuis. Maar als hij uit logeren is, kan ik de volgende dag al haast niet wachten om hem op te halen. Uitslapen doen we niet, maar we kunnen wel alles relaxt doen. Voor mij is het dan toch wel zo dat ik graag m’n kleine bink snel op wil halen. Tenslotte is het een nieuwe dag en wil ik die graag ook met Max doorbrengen. En m’n vriend heeft dan ook weer quality time voor zichzelf.

Zelf denk ik dat je het wel nodig hebt; tijd voor jezelf. Dan kun je de andere dingen beter hebben. Je bent niet alleen een ouder. Je bent iemands partner, maar ook jezelf. Maar er zullen ook mensen zijn die daar minder behoefte aan hebben. Zolang je de dingen maar doet waar je achter staat!

f9d558620b46fa23caebf65d34b9bafb

Hoe kijk jij er tegenaan? Vind je tijd voor jezelf belangrijk? Maak je er ook tijd voor? 

Iets goeds doen voor een ander – vrijwilligerswerk

je eigen ik

Poging 2 van deze post… De westerse maatschappij is een maatschappij wat constant overuren draait. We moeten heel veel van onszelf en daarnaast willen anderen ook heel veel van ons. Gezin, werk, sociaal leven, tijd voor jezelf… Allemaal onderdeel van ons eigen drukke bestaan. Goed en veel moeten en kunnen, hoort erbij. We zijn constant in beweging.

In mijn eigen ontdekkingstocht naar een nieuwe baan heb ik nu meer tijd. En zo heb ik me een tijd geleden ingeschreven bij een vrijwilligersorganisatie in mijn eigen woonplaats.

20151204_010401Humanitas: Jeugdsupport – Ik heb gekozen voor Jeugdsupport. De vrijwilligersorganisatie is Humanitas. Jeugdsupport zet maatjes in voor jongeren 12-25 jaar die te maken hebben (gehad) met Jeugdzorg. Als maatje ben je er voor de jongere. Je hebt geen hulpverlener, maar je bent iemand met wie de jongere bijv. leuke dingen kan ondernemen. Je bent een luisterend oor wanneer het nodig is en je…

View original post 330 woorden meer

Iets goeds doen voor een ander – vrijwilligerswerk

Poging 2 van deze post… De westerse maatschappij is een maatschappij wat constant overuren draait. We moeten heel veel van onszelf en daarnaast willen anderen ook heel veel van ons. Gezin, werk, sociaal leven, tijd voor jezelf… Allemaal onderdeel van ons eigen drukke bestaan. Goed en veel moeten en kunnen, hoort erbij. We zijn constant in beweging.

In mijn eigen ontdekkingstocht naar een nieuwe baan heb ik nu meer tijd. En zo heb ik me een tijd geleden ingeschreven bij een vrijwilligersorganisatie in mijn eigen woonplaats.

20151204_010401

Humanitas: Jeugdsupport – Ik heb gekozen voor Jeugdsupport. De vrijwilligersorganisatie is Humanitas. Jeugdsupport zet maatjes in voor jongeren 12-25 jaar die te maken hebben (gehad) met Jeugdzorg. Als maatje ben je er voor de jongere. Je hebt geen hulpverlener, maar je bent iemand met wie de jongere bijv. leuke dingen kan ondernemen. Je bent een luisterend oor wanneer het nodig is en je kunt de jongere helpen in hun persoonlijke ontwikkeling. Gemiddeld ben je voor een jaar een maatje van iemand.

20151204_010313

Mijn motivatie – Ik wil graag iets voor een ander betekenen. En hopelijk ben ik van toegevoegde voor een jongere dat hij/zij als persoon groeit en/of iets van mij kan leren wat eerst niet lukte. Als je eigen sociale netwerk groot is, heb je genoeg mensen om je heen bij wie je terecht kunt. Dit geldt niet voor iedereen. Hoe mooi kan het zijn dat ik daar wat in kan betekenen. De doelgroep spreekt mij sowieso wel aan, al tijdens mijn studietijd. Op deze manier kan ik ook kijken of mijn interesse echt zo groot is om naar een baan te kijken met deze doelgroep  (en hun strubbelingen).

Trainingen en koppeling – Voordat je wordt gekoppeld aan een jongere, zijn er 3 trainingsmomenten waarin je wordt voorbereid om maatje te zijn van een jongere. Daarna gaat de coördinator kijken welke jongere ze bij mij vindt passen. Er vindt een kennismakingsgesprek plaats om te kijken of het klikt tussen de jongere en mij. Wanneer we matchen, zijn we aan elkaar gekoppeld. Dan spreek je een keer in de week af.

Ik heb er veel zin in. Het lijkt me wel spannend, want je kent elkaar niet. Maar voor de jongere zal het minstens net zo spannend zijn. Het zal in het begin aftasten zijn, maar daar komt wel goed. Ik haal hier zeker voldoening uit, omdat ik nuttig bezig ben. Ik kan er voor een ander zijn, ook al zal er een tijd overheen gaan voordat je een band hebt opgebouwd. Ook denk ik hier zelf ook wat van te kunnen leren. Dus zal ik ook groeien.

We gaan het zien wat dit gaat brengen. Ik ben benieuwd!

Doe jij aan vrijwilligerswerk? Ja, wat doe je dan? En wat motiveert jou om dat te doen. 

Zou je vrijwilligerswerk willen doen als je dat nog niet doet? Waarom wel/niet?  En wat zou jou motiveren?